Beste allen<div>Gezien het grote aantal nieuwkomers in de redactie is het wellicht dienstig om aan te geven</div><div>op welke wijze het tot voor kort gebruikelijk was hoe het peten binnen de redactie gebeurde.</div><div><br>


</div>
<div>Wat zijn de taken van een peet?</div><div>1) Naar de inhoud: het controleren op de juistheid van de gepresenteerde fysica </div><div>2) naar de vorm: het controleren op de leesbaarheid van het artikel</div><div>3) het corrigeren van stijlbloempjes en spelfouten.</div>



<div>Dat is het! Niets minder maar ook niets meer.</div><div><br></div><div>Het is de taak van de peet om het artikel van de auteur &#39;te vervolmaken&#39; via opbouwende opmerkingen.</div><div>Kortom, de peet stelt zich bij het peten geheel in dienst van de auteur</div>



<div>Het is daarbij niet de bedoeling zich als een scherprechter of schoolmeester belerend op te stellen </div><div>en via straffe kritiek de auteur op zijn fouten te wijzen. </div><div>Het peten vormt ook geen gelegenheid om met veel ijdel vertoon van eigen geleerdheid en gedetailleerde annotaties</div>


<div>te demonstreren dat men heus ook wel heel veel van het door de auteur behandelde onderwerp afweet</div><div>Evenmin dient het peten te worden aangegrepen om eigen stylistische inzichten af te dwingen.</div><div>Stijl en woordkeus van de auteur dienen met respect te worden behandeld.</div>

<div><br></div><div>
Men dient te bedenken dat een auteur die een artikel voor het NTvN schrijft, daar veel tijd en moeite aan heeft besteed. </div><div>Het valt niet mee om een complex fysisch onderwerp op een voor anderen leesbare wijze te beschrijven.</div>



<div>Dit kan men ervaren door zelf zo&#39;n artikel te schrijven en niet slechts als beste stuurman de gemakkelijke positie van de wal te kiezen. </div><div>Het schrijven van artikelen voor het NTvN door externe auteurs dient te worden aangemoedigd en niet </div>



<div>door hard geuite negatieve kritiek te worden afgeschrikt, temeer omdat zo&#39;n auteur voor zijn al moeite er weinig eer </div><div>en prestige voor terugkrijgt. Het komt niet als wetenschappelijk artikel op zijn literatuurlijst te staan, noch doet </div>



<div>het zijn citatie index stijgen. En per slot van rekening gaat het om COLLEGA&#39;s die bereid zijn om ONS een plezier te doen</div><div><br></div><div>Ieder redactielid kan gevraagd en ongevraagd peten. Dat is de reden dat binnengekomen artikelen aan alle redactieleden </div>



<div>worden toegezonden. Toen ik aantrad gebeurde het ook inderdaad dat alle redactieleden commentaar gaven. </div><div>Om echter te voorkomen dat onverhoopt niemand commentaar gaf werden bij toerbeurt drie redactieleden officieel als verplichte peten aangewezen. </div>


<div>Om ook te vermijden dat een auteur met drie verschillende peten over hun opmerkingen moet corresponderen, treedt slechts één van de peten als hoofdpeet op. </div><div>Alle opmerkingen van de peten worden naar de hoofdpeet opgestuurd, door hem kritisch bekeken en samengevat en naar de auteur geleid. </div>

<div>De hoofdpeet is voor de auteur de discussiepartner  en het enige aanspreekpunt van de redactie.</div><div><br></div><div>In mijn begintijd stuurden alle (verplichte en onverplichte) peten hun commentaren aan alle leden van de redactie. Totdat een artikel</div>



<div>van een redacteur door een peet tot op het bot werd afgebrand (overigens terecht!). Die redacteur heeft toen verzocht om</div><div>peetcommentaren niet meer aan iedereen toe te sturen maar uitsluitend aan de hoofdpeet.</div>


<div>Uit piëteit is daarmee ingestemd en dat gebruik wordt nu nog gevolgd.</div><div><br></div><div>Tenslotte nog iets over het gebruik en niet-gebruik van referenties.</div><div>Onder het hoofdredacteurschap van Wim van der Zande werd voor het eerst een jaarlijks themanummer (Energie) ingesteld.</div>



<div>Een auteur stuurde een kort stukje in met 22 referenties. Dat werd als excessief bevonden en de ontstane discussie resulteerde</div><div> in de afspraak dat voor strict wetenschappelijke artikelen van buiten de redactie gestreefd zou worden naar gemiddeld vijf referenties maximaal, </div>
<div>al zou daarbij coulance worden betracht, terwijl voor rubriekartikelen, verzorgd door redactieleden naar geen of zo min mogelijk referenties zou worden verwezen.</div>
<div>De achterliggende gedachte was dat het NTvN het midden hield tussen Physical Review Letters (!) en Scientific American (!)..</div>

<div>De PRL-achtige artikelen behoefden wél referenties, de ScAm-achtige artikelen - net zoals in het originele tijdschtift - geen of nauwelijks. </div><div>Als men de &quot;Ken Uw Klassieken&quot;van Vincent Icke - die de rubriek introduceerde - bekijkt, dan vindt men daarbij dan ook geen referenties.</div>



<div><br></div><div>Het NTvN kent verschillende afwijkende &#39;tradities&#39; die om derzelver wille worden gehandhaafd, </div><div>zoals het schrijven van &#39;quantum&#39; ipv &#39;kwantum&#39; en &#39;editorial&#39; ipv &#39;van de redactie&#39; of zoiets. </div>
<div>Beschouw die als &#39;taches de beauté&#39; die de karakteristiek van ons blad verhogen.</div>


<div><br></div><div>Beste groet</div><div>Herman de Lang</div><div><br></div>